πιστωρείον

τὸ, Μ

1. μύλος για την άλεση δημητριακών

2. (κατ' επέκτ.) αρτοποιείο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. pistor, -oris «μυλωνάς, αρτοποιός» + κατάλ. -εῖον (πρβλ. ιατρ-είον, κουρ-είον)].